De Roofkoning

​

​’Daar ligt de koningin in bed, benen gespreid.’ Met deze leeslust opwekkende zin begint het boek. En daarna ontrolt zich een bloedstollend koningsdrama, Shakespeare waardig. In De roofkoning laveert Machiel Bosman door de geschiedenis als een ware stijlvirtuoos. Door zijn filmische beschrijvingen voltrekt de hilarische bevalling van de Engelse koningin, maar ook de triomftocht van onze stadhouder Willem III en de bange vlucht van James II, zich als het ware voor je eigen ogen.

​

Maar de staccato formulerende pen van Machiel Bosman kan nog veel meer. Als in een filmscenario wisselt het verhaal moeiteloos van perspectief en van tijd. Rechtstreekse opmerkingen tot de lezer als ‘hoe gehaaid wil je het hebben?’ of ‘vergis je niet’ stuwen het drama overtuigend verder. En alsof dat allemaal nog niet mooi genoeg is, vlecht hij door het verhaal rake observaties over karakters, over oorlogen, over geschiedschrijving in het algemeen.

 

Machiel Bosman toont met dit boek bewonderenswaardige lef in een wereld van overwegend mitsende en marende, voorzichtig formulerende historici. Hij durft alle registers te bespelen, alles uit de kast te toveren om de lezer mee te slepen in deze prachtige geschiedenis. Dat zorgt ervoor dat je in één lezende ruk de laatste bladzijde bereikt. En dan alleen maar kan zuchten: jammer, jammer, jammer. Ik had nog zo veel meer willen lezen over deze talentvolle, geslepen prins van Oranje en zijn avonturen.

​

• Karin van den Born, eindredacteur Andere Tijden, bij de uitreiking van de Libris Geschiedenis Prijs.